Selasa, 07 April 2015

Mengenang Kepergian Bang Niko



MENGENANG KEPERGIAN BANG NIKOLOUS

          Selasa ceria siang cerah disuatu perpustakaan pelajaran Agama. Awalnya Bapak Guru Pendidikan Agama Katolik dan Ibu Guru Pendidikan Agama Kristen datang menghampiri untuk membahas masalah Paskah Bersama Sekabupaten Boyolali baik tanggal, biaya, apa yang mau ditampilin dan lain-lain. Pembicaraan tersebut mungkin hanya berlangsung setengah jam. Setelah itu yang agama Kristen dan Katolik pisah karena pelajaran yang diajarkan berbeda. Pelajaran yang dibahas  cuma berlangsung setengah jam... hahah, karena tau donk pelajaran agama itu kayak gimana..
          Before story began.... hahah terus tadi apa donk! Ya sudahlahhh...
Setelah Bapak/Ibu guru nerangin sedemikian rupa, kita disuruh belajar dan memahami apa yang diajarkan oleh bapak/ibu guru tadi dan mereka keluar bentar ada kepentingan katanya. Kita bertiga yang terdiri dari gue, aika, tyas langsung gabung ngerumpi dech.. Kita ngomongin apapun dari masalah sekolah sampai masalah pribadi. Dan sedikit terkenang nama “Nikolous Risky Hutomo”. Entah tuh anak masih inget ama kite ape kagak. Whatever! Yasudahlah! Hahaa..
Niko yang sering dipanggil Niko (wekeekekk) itu adalah temen kita waktu kelas X sampai kelas XI semester 1, tapi buat Aika udah 4 tahun gan, soalnye dari SMP sekelas terus. Terus kenapa?? Karena eehh karena.. Bang Niko secara mendadak pindah ke Bali ikut kakaknya disana.. Otomatis kita semua KuAGEeEet duonkkk? Secara baru kemarin baru ketemu eh besoknya udah pergi aje kagak pamit. Emang dasar tuh anak.. Ini percakapan kite betige:
Gue: “Koe kangen Niko rak?”
Tyas: “Ihh iyo ik, kangen banget aku. Lha koe kangen??’’
Gue: “Yo lumayan sih... (Sambil menampakkan muka sedih padahal gue ame Niko kagak pernah ngomong, kalau ngomong aje kagak akur, senyum aje kagak)
Tyas: “Aku we pas Niko pindah aku nangis og.. Mbiyen aku kelingan banget pas diajar bu Marsini aku maca ngecewes, jebul Niko malah enek-enak turu. Kurang ajar tenan og.. terus deknen nak dibbm mung di R tok, Aku wedi nak suk emben lost contact karo Niko, mbiyen pas natalan we aku raiso ketemu Niko kok, sedeh aku...”
Gue:  “haha.. Aku kelingan mbiyen pas ning perpus, dikon ngecap buku paket k13 ehh cap’e malah ge dolanan ge ngecap buku tulise dewe-dewe.. terus niko ngomong “Enek CCTV to? Tiwas aku bertindak bodoh..” hahah”.
Tyas: “Mbiyen pas Niko terakhir nek kene pas ning kantin aku disuapin”
Gue: “Mbiyen ndek kelas X, piketku kan dina jumat.. lha wahyu kan ra mangkat , aku mung nyapu dhewe... terus Niko ujug-ujug ngewangi nyapu, aku mikir Niko pancen arep ngewangi apa ngetke rupake sing melas yo?? Terus aku mben lali ra ngomong turnuwun... heheh
Yik koe kangen ora?”
Aika: Ora ki biasa wae.. Aku mben kelingan pas Niko ngarani Diah kaya wong NTT! haha ( padahal dia langsung pasang muka sedih , nangis kayak anak kecil nyebut nama “Pakde Niko” berkali-kali, disitu gue sama tyas prihatin.. hahah! Asal loe tahu Diah itu gue haha)
Gue: “Koe nak kangen ngomong wae.. Jelas2 sing ning kene sing paling kelangan koe..haha”
Aika: “huaaaa... Paukde... Puakde.... ”
Tyas: “Niko ketoke wis bahagia nek kana soale fotone apik-apik, tapi kok status’e mung misuh-misuh wae yo?”
Gue: “Ning kana akeh nggon apik, tapi akeh kanca durung karoan”
Tyas: “He’eh yae...”
Aika: “Huaaaaa.... Puakdheee Nuikooooo”
Tyas: “Hee cah akdewe ngomong ngono kaya Niko wis mati wae to cah.. hahah”
Aika: “hahah... iyo ... aku karo Diah arep ngeprint fotone Niko ge kenang-kenangan ning Bali malah jebul Niko ujug-ujug lungan ra pamit”
Gue: “haha oo iyoooo...”

WE MISS YOU BANG NIKO...


Tett... Tett.. Tettt... Bel Istirahat berbunyi, dengan seketika kami melupakan Niko kembali .. hahahah... ^_^