MENGENANG KEPERGIAN BANG
NIKOLOUS
Selasa ceria siang cerah disuatu perpustakaan
pelajaran Agama. Awalnya Bapak Guru Pendidikan Agama Katolik dan Ibu Guru
Pendidikan Agama Kristen datang menghampiri untuk membahas masalah Paskah
Bersama Sekabupaten Boyolali baik tanggal, biaya, apa yang mau ditampilin dan
lain-lain. Pembicaraan tersebut mungkin hanya berlangsung setengah jam. Setelah
itu yang agama Kristen dan Katolik pisah karena pelajaran yang diajarkan
berbeda. Pelajaran yang dibahas cuma berlangsung
setengah jam... hahah, karena tau donk pelajaran agama itu kayak gimana..
Before story began.... hahah terus
tadi apa donk! Ya sudahlahhh...
Setelah
Bapak/Ibu guru nerangin sedemikian rupa, kita disuruh belajar dan memahami apa
yang diajarkan oleh bapak/ibu guru tadi dan mereka keluar bentar ada
kepentingan katanya. Kita bertiga yang terdiri dari gue, aika, tyas langsung
gabung ngerumpi dech.. Kita ngomongin apapun dari masalah sekolah sampai masalah
pribadi. Dan sedikit terkenang nama “Nikolous Risky Hutomo”. Entah tuh anak
masih inget ama kite ape kagak. Whatever! Yasudahlah! Hahaa..
Niko
yang sering dipanggil Niko (wekeekekk) itu adalah temen kita waktu kelas X
sampai kelas XI semester 1, tapi buat Aika udah 4 tahun gan, soalnye dari SMP
sekelas terus. Terus kenapa?? Karena eehh karena.. Bang Niko secara mendadak
pindah ke Bali ikut kakaknya disana.. Otomatis kita semua KuAGEeEet duonkkk?
Secara baru kemarin baru ketemu eh besoknya udah pergi aje kagak pamit. Emang
dasar tuh anak.. Ini percakapan kite betige:
Gue: “Koe kangen Niko rak?”
Tyas: “Ihh iyo ik, kangen banget aku. Lha koe
kangen??’’
Gue: “Yo lumayan sih... (Sambil
menampakkan muka sedih padahal gue ame Niko kagak pernah ngomong, kalau ngomong
aje kagak akur, senyum aje kagak)
Tyas: “Aku we pas Niko pindah aku nangis og..
Mbiyen aku kelingan banget pas diajar bu Marsini aku maca ngecewes, jebul Niko
malah enek-enak turu. Kurang ajar tenan og.. terus deknen nak dibbm mung di R
tok, Aku wedi nak suk emben lost contact karo Niko, mbiyen pas natalan we aku
raiso ketemu Niko kok, sedeh aku...”
Gue: “haha.. Aku kelingan mbiyen pas ning perpus,
dikon ngecap buku paket k13 ehh cap’e malah ge dolanan ge ngecap buku tulise
dewe-dewe.. terus niko ngomong “Enek CCTV to? Tiwas aku bertindak bodoh..”
hahah”.
Tyas: “Mbiyen pas Niko terakhir nek kene pas
ning kantin aku disuapin”
Gue: “Mbiyen ndek kelas X, piketku
kan dina jumat.. lha wahyu kan ra mangkat , aku mung nyapu dhewe... terus Niko
ujug-ujug ngewangi nyapu, aku mikir Niko pancen arep ngewangi apa ngetke rupake
sing melas yo?? Terus aku mben lali ra ngomong turnuwun... heheh
Yik koe kangen ora?”
Aika: Ora ki biasa wae.. Aku mben kelingan pas
Niko ngarani Diah kaya wong NTT! haha ( padahal dia langsung pasang muka sedih
, nangis kayak anak kecil nyebut nama “Pakde Niko” berkali-kali, disitu gue
sama tyas prihatin.. hahah! Asal loe tahu Diah itu gue haha)
Gue: “Koe nak kangen ngomong wae..
Jelas2 sing ning kene sing paling kelangan koe..haha”
Aika: “huaaaa... Paukde... Puakde.... ”
Tyas: “Niko ketoke wis bahagia nek
kana soale fotone apik-apik, tapi kok status’e mung misuh-misuh wae yo?”
Gue: “Ning kana akeh nggon apik, tapi akeh
kanca durung karoan”
Tyas: “He’eh yae...”
Aika: “Huaaaaa.... Puakdheee Nuikooooo”
Tyas: “Hee cah akdewe ngomong ngono
kaya Niko wis mati wae to cah.. hahah”
Aika: “hahah... iyo ... aku karo Diah arep
ngeprint fotone Niko ge kenang-kenangan ning Bali malah jebul Niko ujug-ujug
lungan ra pamit”
Gue: “haha oo iyoooo...”
WE
MISS YOU BANG NIKO...
Tett...
Tett.. Tettt... Bel Istirahat berbunyi, dengan seketika kami melupakan Niko
kembali .. hahahah... ^_^